Dr n. med. Krzysztof Kamiński – Specjalista ginekolog – położnik, adiunkt Katedry i Kliniki Położnictwa i Perinatologii UM w Lublinie. Członek Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, Polskiego Towarzystwa Medycyny Perinatalnej i The New York Academy of Sciences
Karmienie piersią jest korzystne zarówno dla matki jak i dziecka. Badania naukowe i obserwacje kliniczne potwierdzają, że niemowlęta do 6 miesiąca życia powinny być karmione wyłącznie mlekiem matki. Liczne grona eksperckie propagują naturalną metodę karmienia piersią. Jako pierwsza w 1974r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) rezolucją 27.43 ogłosiła, że pokarm kobiecy jest najlepszym, gdyż jedynym swoistym pokarmem dla dziecka. W 1990r. we Florencji 30 państw, w tym również Polska, sygnowały Deklarację Innocenti, która stanowi, że karmienie mlekiem matki do 4-6 miesiąca życia a następnie do drugiego roku życia zarówno piersią jaki pełnowartościowymi pokarmami w celu zbilansowania zwiększającego się zapotrzebowania energetycznego jest zalecane dla zdrowia przyszłych pokoleń całego świata. Komitet Żywienia ESPHGAN i Amerykańska Akademia Pediatrii zaleciły aby karmienie piersią stało się podstawowym sposobem żywienia dzieci m.in. dlatego, że zmniejsza ryzyko występowania takich chorób cywilizacyjnych jak: otyłość, miażdżyca, nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, cukrzyca typu II, nowotworzenie. Podkreślono również, że karmienie naturalne podnosi odporność i zmniejsza ryzyko infekcji, stymuluje inteligencję, tworzy silną więź uczuciową między matką i dzieckiem a także zmniejsz ryzyko nagłej śmierci łóżeczkowej (SIDS- sudden infant death syndrom). W 2009. ESPHGAN zalecił aby dzieci wyłącznie lub częściowo karmione piersią otrzymywały pokarmy uzupełniające, inne niż pokarm kobiecy nie wcześniej niż przed upływem 17 tygodnia życia i nie później niż po 26 tygodniu. UNICEF – inicjator idei „Szpitale Przyjazne Dziecku” poprzez propagowanie akcji „10 kroków do udanego karmienia piersią” przyczynił się do poprawy świadomości personelu szpitali położniczych i kobiet nt. korzyści naturalnego żywienia jak również do nauki prawidłowego karmienia piersią. W Polsce Stowarzyszenie Komitet Upowszechniania Karmienia Piersią tworzy zarówno w szpitalach jak i poradniach laktacyjnych grupy systemowego wsparcia karmiących kobiet oraz prowadzi akcje promocyjne karmienia piersią.
Należy podkreślić, że poza bezsprzecznymi danym naukowymi o pozytywnym wpływie karmienia piersią dla zdrowia rozwoju dziecka istnieją dostateczne dane nt. korzystnego wpływu utrzymywania laktacji. Karmienie piersią stymuluje wydzielanie do krwi oksytocyny przez podwzgórze, a przez to bezpośrednio po porodzie wspomaga utrzymanie mięśnia macicy w skurczu, zmniejszając tym ilość traconej krwi i ryzyko krwotoku poporodowego, jak również w połogu przyspiesza inwolucję macicy. Oksytocyna indukowana w czasie karmienia piersią poprawia nastrój przez co zmniejsza częstość depresji poporodowych. Również prolaktyna – hormon przedniego płata przysadki mózgowej, podtrzymujący funkcję laktacyjną gruczołów piersiowych, działa antydepresyjnie a także hamuje owulację co zapobiega dość skutecznie kolejnej ciąży przez kilka miesięcy wyłącznego i systematycznego karmienia piersią. Karmienie piersią chroni także przed nowotworami. Trudno jest ocenić wpływ obu czynników osobno, ale istnieją dowody na niezależny wpływ ochronny na raka piersi i jajników. Karmienie piersią przez rok może zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka piersi o 5%. W przypadku kobiet, które po trzech porodach łącznie karmiły piersią dzieci przez 31 miesięcy kilkukrotnie zmniejszało się ryzyko zachorowania na raka jajnika.
